Η σκεπή  σκεπασμένη με κεραμίδια παλιά και από κάτω, το ξύλο και το τζάκι που ζεσταίνει.
Οι αυλές γεμάτες με μυρωδιές των λουλουδιών και τα δέντρα κοίταξε τα  λυγίζουν κάτω από το βάρος των καρπών.Τα παράθυρα με τις κουρτίνες, λευκές σαν σύννεφα,και η αυλή, μια αγκαλιά γεμάτη χρώματα και ήχους από τα παιχνίδια των παιδιών, το γέλιο, το παιχνίδι,
μια ζωή απλή, αλλά  πλούσια σε συναισθήματα και αγάπη.Τα βράδια μας  το φεγγάρι φωτίζει το σοκάκι και οι αναμνήσεις, σφιχτά κλεισμένες σε κάθε γωνιά,στο σπίτι του χωριού.Η ζωή εδώ σε αυτό τον τόπο κυλάει με ηρεμία, σαν ένα παραμύθι που δεν θέλει να τελειώσει.